პირველი ცნობები ფრთიანი ბურთით თამაშზე გვხვდება 2000 წლის წინ ინდოეთში, სადაც აღმოაჩინეს ნახატები მღვიმეების კედლებზე, რომელებზეც გამოსახულია ბრტყელი ხისა და ასევე ხის ბურთში ჩარჭობილი ფრთებიანი თამაშის გამოსახულებები.

XIV საუკუნეში იაპონიაში თამაშობდნენ „იობანეს“, სადაც ბურთის ნაცვლად იყენებდნენ მსხვილ ალუბლის ან წვრილ ვაშლის გამხმარ ნაყოფს, რომელსაც რამდენიმე ფრთას ჩაურჭობდნენ. ფრთიანი ბურთით თამაში ცნობილი იყო აგრეთვე ევროპაშიც, მაგრამ ბადმინტონისაგან საკმაოდ განსხვავდებოდა.

შუა საუკუნეებში ევროპაში დიდი პოპულარობით სარგებლობდა ფრთიანი ბურთით თამაში „Battledore and Shuttlecock“ ან „Jeu de Volant“, რომლებსაც ძირითადად მაღალი ფენის წარმომადგენლები თამაშობდნენ. თამაშის წესები საკმაოდ მარტივია, ბურთი რაც შეიძლება ბევრჯერ უნდა გათამაშებულიყო მოთამაშეებს შორის (რომელსაც შეცდომით საქართველოში ბადმინტოს უწოდებენ). არსებობს ამ ფაქტის ამსახველი დოკუმენტი, რომელიც 1830 გამოიცა და ვინმე სამერსის ოჯახის წევრების მიერ 2117-ჯერ ბურთთან შეხებას აფიქსირებს.

XVIII საუკუნის ბოლოს ფეოდალური წყობილების დაშლასთან ერთად ფრთიანი ბურთით თამაში მივიწყებას მიეცა. ამისგან განსხვავებით ინდოეთში განაგრძობდნენ „პუნას“ (Poona) სახელით ცნობილ თამაშს ბრიტანელი ოფიცრები, რომლებმაც 1870 წელს დააბრუნეს სპორტის ეს სახეობა ევროპაში, კერძოდ, დიდი ბრიტანეთში.

ბადმინტონის, როგორც სპორტის სახეობის ისტორია XIX საუკუნიდან იწყება. 1872 წელს ინდოეთიდან დაბრუნებულმა ინგლისელმა ოფიცრებმა თავიანთ თანამემამულეებს უჩვენეს ფრთიანი ბურთიანი თამაში დაბა ბადმინტონში (ინგლისი). მომდევნო წლებში ბადმინტონმა საკმაო პოპულარობა მოიპოვა დიდი ბრიტანეთში, რასაც წესების შექმნა და 1893 სპორტული გაერთიანების შექმნა მოჰყვა. 1899 წლიდან იმართება პირველი ტურნირი „All England Championships“, რომელიც დღესაც იმართება და ბადმინტონის მოყვარულებში იგივე ადგილი უჭირავს, როგორც უიმბლდონს ჩოგბურთის მოყვარულებში.

1934 წელს ინგლისმა, უელსმა, შოტლანდიამ, ირლანდიამ, დანიამ, ნიდერლანდებმა, კანადამ, ახალმა ზელანდამ და საფრანგეთმა დააარსეს პირველი საერთაშორისო ორგანიზაცია „International Badminton Federation“ (IBF), რომელსაც 2 წლის დაგვიანებით ინდოეთიც შეუერთდა.

საერთაშორისო წარმატება ბადმინტონს ისევ ინგლისელებმა მოუტანეს, რომლებმაც მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ დაკავებულ ტერიტორიაზე წარმატებით გაავრცელეს სპორტის ეს სახეობა. ინგლისელების ბატონობის დამხობა ბადმინტონში მოახერხეს დანიელებმა და შვედებმა. ასევე გასული საუკუნიოს შუა ხანებში ძალიან მომძლავრდნენ აღმოსავლეთ აზიის წარმომადგენლები, თავიდან ტაილანდი და მალაიზია, რასაც მოგვიანებით იაპონია და ინდონეზია დაემატათ.

ჩინეთმა სამოციან წლებში მოახდინა ბადმინტონში დიდი ცვლილებების განხორციელება, რის შემდეგაც მოყოლებული დღითიდღე იზრდება თამაშის სისწრაფე. ჩინელებამდე, უცნობი სტილის წინააღმდეგ არანაირი შანსი აღარ ჰქონდათ მანამდე დომინანტ სკანდინავიელებს.

მიუნხენის ოლიმპიადაზე 1972 წელს ბადმინტონი პირველად იქნა წარდგენილი საჩვენებელი სპორტის სახეობად, რასაც 1979 წელს მოჰყვა სპორტული ლიცენზიების შემოღება და 1988 წელს სეულის ოლიმპიადაზე წარმატებით წარდგენის შემდეგ ბადმინტონი იქცა ოლიმპიური სახეობად. 1992 წელის ბარსელონის ოლიმპური თამაშებიდან მოყოლებული რეგულარულად იმართება ოლიმპიური შეჯიბრებები სპორტის ამ სახეების სხვადასხვა დისციპლინებში.